Hooggevoelig of hoogsensitief

Wanneer je kind druk is, vaak teruggetrokken reageert of bijzondere inzichten heeft, kan het hoogsensitief zijn.

Veel emoties

Kinderen kunnen met veel gevoelens op bijzondere gebeurtenissen reageren. Dat kun je 'hooggevoelig' noemen. Wanneer het om moeilijke of juist heel fijne gebeurtenissen gaat, is dit begrijpelijk en heel normaal. Het tonen van emoties is per kind en per gebeurtenis verschillend. Soms worden kinderen snel emotioneel, een andere keer reageren ze veel minder sterk.

Het hebben en uiten van veel emoties is tijdelijk. De overgevoeligheid gaat ook weer over. Het is geen kenmerk van de persoonlijkheid.

Hoogsensitief

Hoogsensitief noemen we kinderen die indrukken doorgaans op een heel diep niveau verwerken. Zij denken verder door over wat ze waarnemen en ervaren dan gemiddeld. Deze eigenschap kunnen ze niet 'uitzetten'. Daarom is hoogsensitiviteit een kenmerk van de persoonlijkheid.

Het komt bij één op de vijf kinderen voor en speelt je hele leven een rol. Het uit zich vooral wanneer kinderen nieuwe en onbekende ervaringen opdoen, in nieuwe situaties. De omgeving speelt een belangrijke rol in hoe je kind zich voelt. Hoe rustiger het thuis of in de klas is, hoe fijner dat voor een hoogsensitief kind is.

Prikkelgevoelig

Hoogsensitief zijn is niet hetzelfde als prikkelgevoelig zijn. Prikkelgevoelige kinderen verwerken de prikkels, die de zintuigen doorsturen naar de hersenen, anders dan gemiddeld. Bij hen gaat zintuiglijke overgevoeligheid niet zomaar over. Het zegt iets over hoe hun zenuwen en hersenen werken.

Wat kun je doen?

Als je denkt dat je kind hoogsensitief is:

• Vertel je kind dan wat je denkt dat er aan de hand is;
• Ga (samen) op zoek naar uitleg en voorbeelden van hoogsensitieve mensen;
• Praat met je kind over wat het meemaakt en waar het behoefte aan heeft;
• Houd er rekening mee dat nieuwe situaties extra veel indrukken kunnen geven voor je kind;
• Geef ruimte voor het verwerken van alle indrukken en wees nieuwsgierig;
• Help je kind rustmomenten in te lassen en zorg voor een omgeving waar het kan ontspannen.

Kom je er zelf niet uit en heb je steun nodig? Vraag bij de Jeugdgezondheidszorg of huisarts naar een therapeut die je verder kan helpen.